Anadili, birey için sadece duygu, düşünce ve isteklerini bildirmek amacıyla kullandığı bir araç değil, aynı zamanda onu, içinde bulunduğu toplumun bir üyesi yapacak, toplumla özdeşleştirecek, ona sosyal kişilik kazandıracak bir araçtır.

Bilim bilmeye, sanat yapabilmeye dayanır. Bu olgunun bilincine varmış birey, doğru, akıcı, rahat ve güzel konuşmanın, yetinin ötesinde öğrenmeye dayalı bir sanat olduğunu anlamakta güçlük çekmez.

Toplumumuzda en çok eleştirilenlerin başında, iletişim becerisindeki eksiklik gelmektedir. Türkiye’de ulusal, kablolu, bölgesel ve yerel televizyon kuruluşlarının sayısı 250’nin üzerindedir. Ulusal, bölgesel ve yerel radyoların sayısıysa 1000’i bulmaktadır.

2016 verilerine göre, 9 ulusal kanalda yayınlanan dizi film sayısı 50’yi bulmaktadır. Ayrıca, 2016’da 100’ün üzerinde sinema filmi çekilmiş, 2017 yılının ilk 4 ayındaysa bu sayısı 70’leri bulmaktadır. Bir dizi ya da sinema filmi projesinde, kamera önü ve arkasında en az 60 kişilik ekip görev almakta, bazılarında bu kadro 200’lere kadar çıkabilmektedir. Kaldı ki, sözü edilen rakamlar, bölüm bölüm değişen figüranların ve yardımcı oyuncuların sayısı değerlendirilmeden hesaplanmıştır.  Bu kadar geniş bir sektörü oluşturan sinema ve dizi oyunculuğu her geçen yıl cazibesini arttırarak gelişmektedir.

Sinema ve dizi film yapımcıları ve yönetmenlerinin, gerek eğitimli, gerekse kendini seslendirebilen oyuncu adaylarına öncelik verdiği doğaldır.